မ်က္၀န္းပုလဲ မစီးေစလို
မ်က္ႏွာကိုေမာ႕ ရယ္ကာၿပံဳး၇င္း
ေၾကကြဲ ေငြ႕၇ည္ ဖံုးကြယ္လုိသည္ ...
သည္လုိနဲ႕ပဲ ..
ေကာင္းကင္ကို မၾကာ မၾကာ ေမာ႕ကာၾကည္႕မိ
သည္ အက်င္႕ကို စြဲၿမဲပိုက္ေထြး
ႏွစ္သိမ္႕ မိသည္
ခ်စ္သူ .... ေက်ာခုိင္းၿပန္ေလတုိင္း ။
နာက်င္မႈလိႈင္း သူမၾကားေစလို
ရင္ကို အသာဖိ
စိတ္ကို တင္းရင္း
အငိုမ်က္၀န္း အၿပံဳးႏႈတ္ခမ္းထက္
"ေန၇စ္ပါ႕မယ္ " ဆုိတဲ႕ စကား
တိုးတိုး ေ၇ရြတ္ ...
ေၾသာ္ .
ခ်စ္သူ႕စကား ၾကမ္းေလတုိင္း ။
ေ၀ဒနာသစ္ အၿပစ္ေဟာင္းတို႕နဲ႕
မထိုက္သည္႕ပန္း
မ်က္ရည္အနမ္းစို ...
ေန႕စဥ္ ၇က္ ဆက္
သဲေၿခပ်က္မတတ္
ႏြမ္းေၾကြ ... လြမ္းေတြပိုလို႕
ကြ်န္မဟာ ..
မ်က္ရည္ခေသာပန္း သက္သက္ပါ ..
ခ်စ္သူ ....ေနာက္ကြယ္ေ၇ာက္ေလတုိင္း ။
သည္ ဘ၀ သည္ တစ္သက္
ခ်စ္ေသာသူအား
မနာက်င္ေစလုိ ...
ကြဲေစလုိကလည္း ခြဲေနရစ္ပါ႕မယ္
ကြ်မ္းေစအသဲ လြမ္းေနရစ္ပါ႕ မယ္
မဆံုဘ၀ ေ၀းကြာမိုင္ခ်ီ လည္း ....
တမ္းတရံု ႏွင္႕ ... ၿမတ္ႏုိးရစ္ပါ႕မယ္ ။ ။
( ၂၀၁၀ ၇ဲ႕ တစ္ခုေသာ ေန႕၇က္မွာ ကြ်န္မ၇ဲ႕ ဒုိင္ယာ၇ီထဲ ေ၇းထားခဲ႕မိေသာ ခံစားခ်က္မ်ားကို အခု တစ္ဖန္ အသက္ၿပန္သြင္းရင္း ခ်စ္သူဖတ္ဖို႕ ေ၇းမိေသာ ကဗ်ာ ...)
ၾကယ္စင္၀ို္င္း
14/3/2012
12:30 am
